و الشمس والضحیها والقمراذا تلیها و النهاراذاجلیها و الیل اذا یغشیهاو...وقدافلح من زكیهاو قد خاب من دسیها(1)

به راستی كه رستگار شد كسی كه نفس خویش را از آلودگی ها پاك كردوزیانكار شد كسی كه خودراآلوده ساخت.

خداوند متعال با این كه نیازی به سوگند ندارد برای این كه مارا از اهمیت تزكیه نفس آگاه كند دراین سوره11 قسم خورده است.ودرجای دیگر از قرآن، فلسفه بعثت پیامبر(صلی الله علیه و اله) را تعلیم وتزكیه انسان ها بیان فرموده:«...و یزكیهم ویعلمهم الكتاب و الحكمه»(2)

همچنان كه خود پیامبر(صلی الله علیه و اله) درمورد فلسفه بعثت خودفرمودند:«انی بعثت لاتمم مكارم الاخلاق»

همان طوركه درآیه شریفه می بینیم برای تهذیب نفس از لفظ «یزكیهم» (تزكیه) استفاده شده است.تزكیه گرچه از تطهیربه معنای پاك كردن روح گرفته می شود ولی از نظر معنا عمیق تر است.در تطهیر رشد بعدی در نظر گرفته نشده ولی درتزكیه رشدو كمال بعدی شیء تزكیه شده در نظرگرفته شده است.مریضی كه در اثر مرض قوای او تحلیل رفته هنگامی كه میكروب مرض رادرنهاد اوازبین ببرند به طور طبیعی قوای ازدست رفته خود را باز یافته وسلامت ونیرومند می گردد.