موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان
استان قزوین از شمال به استان گیلان، از جنوب به استان مركزی، از مشرق به استان تهران و از مغرب به استان زنجان و همدان محدود است و 1304 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
استان قزوین با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، مانند پلی، پایتخت كشور را به مناطق شمالی و غربی و كشورهای قفقاز و اروپا متصل می كند و به دلیل موقعیت مناسب، ضمن توسعة كشاورزی، صنعتی و خدماتی به یكی از قطب های مهم توسعة كشور تبدیل شده است.
شهر قزوین تا سال 1375 جزو محدودة سیاسی – اداری استان تهران بود. در این سال، این شهر از استان تهران جدا شد و همراه با شهرستان تاكستان از استان زنجان، به عنوان استان قزوین در تقسیمات كشوری جای گرفت. این استان، بر اساس آخرین تقسیمات كشوری، دارای 2 شهرستان، 10 بخش، 12 شهر، 37 دهستان . 936 آبادی دارای سكنه است و شهرستان قزوین و تاكستان مجموع شهرستان های آن را تشكیل می دهند.
عشایر استان به لحاظ وابستگی های قومی عبارت‌اند از:
لرها و كردها: این گروه به احتمال زیاد در زمان شاه عباس به این منطقه كوچ داده شده اند. طایفه های كرد در نواحی طارم، قازقان، دودانگه، رودبار الموت، بشاریات و پشگلدره زندگی می كنند و تا این اواخر، زندگی چادرنشینی داشته و ییلاق و قشلاق می كرده اند.
طایفه های معروف كرد ساكن در استان قزوین عبارت‌اند از: چگنی، غیاثوند، كاكاوند، رشوند، مافی، بهتونی، جلیلوند، باجلان و كرمانی.
شهسون ها: شاهسون ها از ایل هایی هستند كه در محدودة استان قزوین زندگی می كنند. بر اساس نوشته های اغلب مورخان، ایل های شاهسون در زمان شاه عباس صفوی به منظور مقابله با شورش طایفه های قزلباش سازماندهی شده اند. طایفه های مختلف شاهسون در استان قزوین شامل بغدادی ها و اینانلوها می باشند و بیش تر آن ها، در نواحی رامند، زهرا، خرقان و افشاریه یكجانشین شده اند و به كار دامپروری و كشاورزی اشتغال یافته اند. تعداد معدودی از شاهسون ها در محدوده ای میان كوه های خرقان و نواحی بزینه رود و كوه شاه كولك خمسه از یك طرف، و دهستان های زهرا، رامند و نواحی ساوه در استان مركزی و استان قم ییلاق و قشلاق می كنند.
مراغی ها یا كله بزی ها: علاوه بر طایفه های یاد شده، در استان قزوین، و به ویژه در منطقة رودبار، گروهی مشهور به «مراغی» یا «كله بزی» نیز زندگی می كنند كه گویش، نوع پوشش، آداب و رسوم و وابستگی قومی آنان بسیار جالب توجه و درخور توجه ویژه است.
فهرست
جغرافیای طبیعی و اقلیم استان 1
جغرافیای تاریخی استان قزوین 1
رودخانه ها 2
ارتفاعات و قله ها 5
قله آوان 5
بناها و یادمان های تاریخی 6
كاخ ها و عمارت ها 6
سر در عالی قاپو 6
عمارت چهل ستون 7
قلعة الموت 7
قلعة نویزر شاه 9
قلعة سنگرود 9
قلعة شیركوه 10
قلعة دختر (قزقلعه) 10
پل ها و سدهای تاریخی 11
پا شاه عباسی 11
پل لوشان 12
سد قدیمی سید علی خان 13
سد قدیمی سپهسالار 13
بناها و اماكن مذهبی 14
مساجد قدیمی 14
مسجد جامع كبیر 14
مسجد حدیریه 15
آرامگاه ها، بقعه ها و امزاده ها 16
آرامگاه خلیل بن غازی قزوینی 16
آرامگاه شیخ احمد غزالی 17
آرامگاه میرابراهیم بن معصوم 17
آرامگاه پیر سفید 17
موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استاناستان قزوین از شمال به استان گیلان، از جنوب به استان مركزی، از مشرق به استان تهران و از مغرب به استان زنجان و همدان محدود است و 1304 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.استان قزوین با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، مانند پلی، پایتخت كشور را به مناطق شمالی و غربی و كشورهای قفقاز و اروپا متصل می كند و به دلیل موقعیت مناسب، ضمن توسعة كشاورزی، صنعتی و خدماتی به یكی از قطب های مهم توسعة كشور تبدیل شده است.شهر قزوین تا سال 1375 جزو محدودة سیاسی – اداری استان تهران بود. در این سال، این شهر از استان تهران جدا شد و همراه با شهرستان تاكستان از استان زنجان، به عنوان استان قزوین در تقسیمات كشوری جای گرفت. این استان، بر اساس آخرین تقسیمات كشوری، دارای 2 شهرستان، 10 بخش، 12 شهر، 37 دهستان . 936 آبادی دارای سكنه است و شهرستان قزوین و تاكستان مجموع شهرستان های آن را تشكیل می دهند.عشایر استان به لحاظ وابستگی های قومی عبارت‌اند از:لرها و كردها: این گروه به احتمال زیاد در زمان شاه عباس به این منطقه كوچ داده شده اند. طایفه های كرد در نواحی طارم، قازقان، دودانگه، رودبار الموت، بشاریات و پشگلدره زندگی می كنند و تا این اواخر، زندگی چادرنشینی داشته و ییلاق و قشلاق می كرده اند.طایفه های معروف كرد ساكن در استان قزوین عبارت‌اند از: چگنی، غیاثوند، كاكاوند، رشوند، مافی، بهتونی، جلیلوند، باجلان و كرمانی.شهسون ها: شاهسون ها از ایل هایی هستند كه در محدودة استان قزوین زندگی می كنند. بر اساس نوشته های اغلب مورخان، ایل های شاهسون در زمان شاه عباس صفوی به منظور مقابله با شورش طایفه های قزلباش سازماندهی شده اند. طایفه های مختلف شاهسون در استان قزوین شامل بغدادی ها و اینانلوها می باشند و بیش تر آن ها، در نواحی رامند، زهرا، خرقان و افشاریه یكجانشین شده اند و به كار دامپروری و كشاورزی اشتغال یافته اند. تعداد معدودی از شاهسون ها در محدوده ای میان كوه های خرقان و نواحی بزینه رود و كوه شاه كولك خمسه از یك طرف، و دهستان های زهرا، رامند و نواحی ساوه در استان مركزی و استان قم ییلاق و قشلاق می كنند.مراغی ها یا كله بزی ها: علاوه بر طایفه های یاد شده، در استان قزوین، و به ویژه در منطقة رودبار، گروهی مشهور به «مراغی» یا «كله بزی» نیز زندگی می كنند كه گویش، نوع پوشش، آداب و رسوم و وابستگی قومی آنان بسیار جالب توجه و درخور توجه ویژه است.
فهرستجغرافیای طبیعی و اقلیم استان 1جغرافیای تاریخی استان قزوین 1رودخانه ها 2ارتفاعات و قله ها 5قله آوان 5بناها و یادمان های تاریخی 6كاخ ها و عمارت ها 6سر در عالی قاپو 6عمارت چهل ستون 7قلعة الموت 7قلعة نویزر شاه 9قلعة سنگرود 9قلعة شیركوه 10قلعة دختر (قزقلعه) 10پل ها و سدهای تاریخی 11پا شاه عباسی 11پل لوشان 12سد قدیمی سید علی خان 13سد قدیمی سپهسالار 13بناها و اماكن مذهبی 14مساجد قدیمی 14مسجد جامع كبیر 14مسجد حدیریه 15آرامگاه ها، بقعه ها و امزاده ها 16آرامگاه خلیل بن غازی قزوینی 16آرامگاه شیخ احمد غزالی 17آرامگاه میرابراهیم بن معصوم 17آرامگاه پیر سفید 17
موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استاناستان قزوین از شمال به استان گیلان، از جنوب به استان مركزی، از مشرق به استان تهران و از مغرب به استان زنجان و همدان محدود است و 1304 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.استان قزوین با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، مانند پلی، پایتخت كشور را به مناطق شمالی و غربی و كشورهای قفقاز و اروپا متصل می كند و به دلیل موقعیت مناسب، ضمن توسعة كشاورزی، صنعتی و خدماتی به یكی از قطب های مهم توسعة كشور تبدیل شده است.شهر قزوین تا سال 1375 جزو محدودة سیاسی – اداری استان تهران بود. در این سال، این شهر از استان تهران جدا شد و همراه با شهرستان تاكستان از استان زنجان، به عنوان استان قزوین در تقسیمات كشوری جای گرفت. این استان، بر اساس آخرین تقسیمات كشوری، دارای 2 شهرستان، 10 بخش، 12 شهر، 37 دهستان . 936 آبادی دارای سكنه است و شهرستان قزوین و تاكستان مجموع شهرستان های آن را تشكیل می دهند.عشایر استان به لحاظ وابستگی های قومی عبارت‌اند از:لرها و كردها: این گروه به احتمال زیاد در زمان شاه عباس به این منطقه كوچ داده شده اند. طایفه های كرد در نواحی طارم، قازقان، دودانگه، رودبار الموت، بشاریات و پشگلدره زندگی می كنند و تا این اواخر، زندگی چادرنشینی داشته و ییلاق و قشلاق می كرده اند.طایفه های معروف كرد ساكن در استان قزوین عبارت‌اند از: چگنی، غیاثوند، كاكاوند، رشوند، مافی، بهتونی، جلیلوند، باجلان و كرمانی.شهسون ها: شاهسون ها از ایل هایی هستند كه در محدودة استان قزوین زندگی می كنند. بر اساس نوشته های اغلب مورخان، ایل های شاهسون در زمان شاه عباس صفوی به منظور مقابله با شورش طایفه های قزلباش سازماندهی شده اند. طایفه های مختلف شاهسون در استان قزوین شامل بغدادی ها و اینانلوها می باشند و بیش تر آن ها، در نواحی رامند، زهرا، خرقان و افشاریه یكجانشین شده اند و به كار دامپروری و كشاورزی اشتغال یافته اند. تعداد معدودی از شاهسون ها در محدوده ای میان كوه های خرقان و نواحی بزینه رود و كوه شاه كولك خمسه از یك طرف، و دهستان های زهرا، رامند و نواحی ساوه در استان مركزی و استان قم ییلاق و قشلاق می كنند.مراغی ها یا كله بزی ها: علاوه بر طایفه های یاد شده، در استان قزوین، و به ویژه در منطقة رودبار، گروهی مشهور به «مراغی» یا «كله بزی» نیز زندگی می كنند كه گویش، نوع پوشش، آداب و رسوم و وابستگی قومی آنان بسیار جالب توجه و درخور توجه ویژه است.فهرستجغرافیای طبیعی و اقلیم استان 1جغرافیای تاریخی استان قزوین 1رودخانه ها 2ارتفاعات و قله ها 5قله آوان 5بناها و یادمان های تاریخی 6كاخ ها و عمارت ها 6سر در عالی قاپو 6عمارت چهل ستون 7قلعة الموت 7قلعة نویزر شاه 9قلعة سنگرود 9قلعة شیركوه 10قلعة دختر (قزقلعه) 10پل ها و سدهای تاریخی 11پا شاه عباسی 11پل لوشان 12سد قدیمی سید علی خان 13سد قدیمی سپهسالار 13بناها و اماكن مذهبی 14مساجد قدیمی 14مسجد جامع كبیر 14مسجد حدیریه 15آرامگاه ها، بقعه ها و امزاده ها 16آرامگاه خلیل بن غازی قزوینی 16آرامگاه شیخ احمد غزالی 17آرامگاه میرابراهیم بن معصوم 17آرامگاه پیر سفید 17