ازدواج اساس و بنیان وجود موجود است و ادامه سلسله نسل انسان، امر مقدسی است كه مورد تاكید و توجه اسلام و بزرگان مكتب و پیشینیان سرزمین مان بوده و هست. در دین مبین اسلام تا آن جا توصیه شده كه ازدواج را عامل حفظ نیمی از ایمان می‌داند و معتقد است فردی كه ازدواج می‌كند باید برای تحصیل نیم دیگر ایمانش بكوشد. رسم دیرین ازدواج از دیرباز در سرزمین كهن ایران وجود داشته و در میان قبایل و طوایف گوناگون، اشكال مختلفی به خود گرفته است و تغییر و دگرگونی آداب و رسوم ازدواج در طول زمان و میان افراد و جوامع مختلف به صورت عرف‌های این مرز و بوم درآمده است كه باید با دید احترام و منطقی و جامع به آنها نگریست و از آن ها درس گرفت. این عرف‌ها وقتی كه با رهنمودهای الهام بخش دین اسلام، عجین شد صورتی معنوی به خود گرفت و زینتش بسی فزونی یافت و تقدس بیش تری پیدا كرد. اما امروزه این رسم دیرپا و مقدس، با تحول اوضاع جهان، از جمله ماشینی شدن زندگی انسان‌ها و صنعتی شدن كشورها، از جمله كشور ما، دستخوش دگرگونی‌هایی شده است.