در آغاز دوره پهلوی طول راه‌های کشور ما ۳۹۰۰ کیلومتر تجاوز نمیکرد. در دوران رضاشاه پهلوی طول راه‌های ایران به ۲۴۰۰۰ کیلومتر بالغ گردید. در ابتدای انقلاب سفید محمدرضا شاه طول راه‌های کشور ما به حدود ۳۵۰۰۰ کیلومتر افزایش یافته بود، با اجرای برنامه‌های عمرانی اول تا چهارم طول راه‌های ایران بحدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر و در برنامه عمرانی پنجم به ۲۶۰۰۰ کیلومتر شاه‌راه، راه اصلی و فرعی رسید. در حال حاضر وزارت راه و ترابری عهده‌دار نگهداری ۱۰۷٬۰۰۹ کیلومتر از انواع راه‌ها است.
وزارت راه و ترابری عملیات نگهداری راه بوسیله ۳ اداره ستادی و ۲۹ اداره کل راه و ترابری استان به انجام می‌رساند. عملیات راهداری جاری و معمولی و راهداری فوری و اضطراری به‌عهده ادارات کل راه و ترابری است، و عملیات راهداری دوره‌ای مستمر و راهداری متناوب (روکش آسفالت راه‌ها) با نظارت ادارات ستادی وادارات کل راه و ترابری استان‌ها از محل اعتبارات طرح‌های ملی و استانی بوسیله بخش خصوصی به انجام می‌رسد.
راه و محیط
از زمان‌های بسیار دور، نیاز بشر برای برقراری ارتباط عامل ایجاد راه‌ها است و راه‌ها به دلیل اهمیت زیاد اجتماعی که دارند به عنوان زیر ساخت اصلی هر جامعه‌ای مطرح می‌شوند. بشر با نگاه به توسعه روزافزون در همه زمینه‌های زندگی خود، به نظر می‌رسد که صحت سلامت محیط پیرامون خود و عناصر موجود در آن را به فراموشی سپرده است و همچنان با سرعت بسیار زیادی آن را نادانسته به نابودی می‌کشاند. راه‌ها و وسایل نقلیه از ساخته‌های بشری هستند که در مدت کوتاهی تعداد آنها زیاد و در همه جا پخش شده‌اند و اثرگذاری‌های فاجعه‌باری بر محیط خود دارند.
این مقاله مقدمه‌ای در بررسی و بیان اندرکنش راه و محیط از دیدگاه اثرات وارد بر محیط از طرف راه‌ها می‌باشد. راه وسیله و ابزار برقراری ارتباط می‌باشد و در این مبحث منظور از آن، خود راه و عناصر متعلق و مربوط به آن همانند خودروها در زمان‌های ساخت و بهره‌برداری و بدین ترتیب زیر ساخت اصلی یک جامعه می‌باشد.
محیط به معنای محلی است که آدمی را احاطه کرده و قلمرو حیات و زندگی است و منظور از آن در این مقاله محیط زیست می‌باشد. محیط زیست به محیطی که فرآیند حیات را در بر‌گرفته و با آن بر‌هم کنش دارد و از طبیعت، جوامع انسانی و نیز فضاهایی که با فکر و به دست انسان ساخته شده‌اند تشکیل یافته است و کل فضای زیست‌کره را در بر می‌گیرد. محیط زیست زیرساخت موجودیت هر موجود زنده‌ای است.